|
| mitgehen {v} | ayak uydurmak {fi} |
|
| mitgehen {v} | beraberinde gitmek {fi} |
|
| mitgehen {v} | birisine eşlik etmek {fi} |
|
| mitgehen {v} | birisiyle birlikte gitmek {fi} |
|
| mitgehen {v} | birlikte gitmek {fi} |
|
| mitgehen {v} | coşmak {fi} |
|
| mitgehen {v} | eşlik etmek {fi} |
|
| mitgehen {v} | heyecanlanmak {fi} |
|
| mitgehen {v} | refakat etmek {fi} |
|
| mitgehen lassen {allg} | araklamak {allg} |
|
| mitgehen lassen {allg} | aşırmak {allg} |
|
| mitgehen lassen {allg} | çalmak {allg} |
|
| mitgehen lassen {allg} | yürütmek {allg} |
|
|
| etwas mitgehen lassen {allg} | bir şeyi yürütmek {allg} |
|
| mitgehen lassen {allg} | yürütmek {allg} |
|
| mitgehen lassen {allg} | çalmak {allg} |
|
| mitgehen lassen {allg} | aşırmak {allg} |
|
| mitgehen lassen {allg} | araklamak {allg} |
|
