|
| iffet {i} | der Anstand {m} |
|
| iffet {i} | die Ehre {f} |
|
| iffet {i} | die Keuschheit {f} |
|
| iffet {i} | die Reinheit {f} |
|
| iffet {i} | die Tugend {f} |
|
| iffet {i} | die Züchtigkeit {f} |
|
| iffetini kurtarmak {allg} | seine Tugend retten {allg} |
|
| iffetini muhafaza etmek {allg} | seine Ehre beschützen {allg} |
|
| iffetini muhafaza etmek {allg} | seine Tugend beschützen {allg} |
|
| iffetli {s} | anständig {adj} |
|
| iffetli {s} | brav {adj} |
|
| iffetli {s} | ehrbar {adj} |
|
| iffetli {s} | ehrenhaft {adj} |
|
| iffetli {s} | ehrsam {adj} |
|
| iffetli {s} | keusch {adj} |
|
| iffetli {s} | sauber {adj} |
|
| iffetli {a} | sittsam {a} |
|
| iffetli {a} | tugendhaft {a} |
|
| iffetli {s} | züchtig {adj} |
|
| iffetlilik {i} | die Bravheit {f} |
|
| iffetlilik {i} | die Ehrenhaftigkeit {f} |
|
| iffetlilik {i} | die Rechtschaffenheit {f} |
|
| iffetlilik {i}
[ed] | die Reine {f} |
|
| iffetlilik {i} | die Reinheit {f} |
|
| iffetlilik {i} | die Tugend {f} |
|
| iffetlilik {i} | die Tugenhaftigkeit {f} |
|
| iffetsiz {a} | unanständig {a} |
|
| iffetsizlik {i} | die Unanständigkeit {f} |
|
|
| eşlerin birbirine olan iffet borcu {allg} | eheliche Treue {allg} |
|
