|
| die Strafe {f} | ceza {i} |
|
| die Strafe {f} | cezalandırma {i} |
|
| die Strafe {f} | para cezası {i} |
|
| die Strafe {f} | ukubet {i} |
|
| Strafe absitzen {v} | fotoğraf çekmek {fi} |
|
| Strafe absitzen {v} | hapiste yatarak ceza çekmek {fi} |
|
| Strafe auferlegen {allg}
[Jur.] | ceza vermek {allg} |
|
| strafen {v} | cezalandırmak {v} |
|
| Strafentlassene {mf} | salıverilen hükümlü {mf} |
|
| Strafentlassene {mf} | serbest bırakılan hükümlü {mf} |
|
| der Straferlass {m}
[Jur.] | cezanın affedilmesi {i} |
|
| der Straferlass {m}
[Jur.] | cezanın affı {i} |
|
|
| der eine gerechte Strafe {allg} | yerinde bir ceza {allg} |
|
| eine grausame Strafe {allg} | acımasızca verilmiş ceza {allg} |
|
| eine grausame Strafe {allg} | feci bir ceza {allg} |
|
| eine Strafe verbüßen {v} | cezasını çekmek {fi} |
|
| Erlöschen der Strafe {allg}
[Jur.] | cezanın düşmesi {allg} |
|
| Furcht vor Strafe {allg} | ceza alma korkusu {allg} |
|
| geringe Strafe {allg}
[Jur.] | hafif ceza {allg} |
|
| hohe Strafe {allg} | ağır ceza {allg} |
|
| jdn zu einer Strafe verurteilen {allg} | birisini cezaya çarptırmak {allg} |
|
| körperliche Strafe {allg} | bedensel ceza {allg} |
|
| mit Strafe belegen {allg}
[Jur.] | cezaya çarptırmak {allg} |
|
| Strafe absitzen {v} | fotoğraf çekmek {fi} |
|
| Strafe absitzen {v} | hapiste yatarak ceza çekmek {fi} |
|
| Strafe auferlegen {allg}
[Jur.] | ceza vermek {allg} |
|
