|
| angewiesen {adj} | bağımlı {s} |
|
| angewiesen sein {allg} | bağlı olmak {allg} |
|
| angewiesen sein {allg} | bir şeye muhtaç olmak {allg} |
|
| angewiesen sein auf {allg} | bağımlı olmak {allg} |
|
| angewiesen sein auf {allg} | birisine veya bir şeye bağlı olmak {allg} |
|
| angewiesen sein auf {allg} | birisine veya bir şeye muhtaç olmak {allg} |
|
| angewiesen sein auf {allg} | tabi olmak {allg} |
|
| der Angewiesener {m} | havale edilen {i} |
|
| der Angewiesener {m} | hizmetli {i} |
|
|
| der angewiesen sein {allg} | bağlı olmak {allg} |
|
| angewiesen sein {allg} | bir şeye muhtaç olmak {allg} |
|
| angewiesen sein auf {allg} | tabi olmak {allg} |
|
| angewiesen sein auf {allg} | birisine veya bir şeye muhtaç olmak {allg} |
|
| angewiesen sein auf {allg} | birisine veya bir şeye bağlı olmak {allg} |
|
| angewiesen sein auf {allg} | bağımlı olmak {allg} |
|
