|
| schuldig {adj} | hatalı {s} |
|
| schuldig {adj} | kabahatli {s} |
|
| schuldig {a} | mesul {a} |
|
| schuldig {adj} | sorumlu {s} |
|
| schuldig {adj} | suçlu {s} |
|
| schuldig bekennen {allg} | suçlu olduğunu kabul etmek {allg} |
|
| schuldig bekennen {allg} | suçunu kabul etmek {allg} |
|
| schuldig sein {allg} | birisine karşı borçlu olmak {allg} |
|
| schuldig sein {v} | suçlu olmak {fi} |
|
| Schuldiger {mf}
[Jur.] | sorumlu {mf} |
|
| Schuldiger {mf}
[Jur.] | suçlu {mf} |
|
| die Schuldigkeit {f} | borç {i} |
|
| die Schuldigkeit {f} | görev {i} |
|
| die Schuldigkeit {f} | üstüne vazife {i} |
|
|
| die für schuldig befinden {v} | suçlu bulmak {fi} |
|
| für schuldig erachten {v} | suçlu bulmak {fi} |
|
| jemandem etwas schuldig sein {v} | borcu olmak {fi} |
|
| schuldig bekennen {allg} | suçunu kabul etmek {allg} |
|
| schuldig bekennen {allg} | suçlu olduğunu kabul etmek {allg} |
|
| schuldig sein {v} | suçlu olmak {fi} |
|
| schuldig sein {allg} | birisine karşı borçlu olmak {allg} |
|
