|
| strafbar {adj}
[Jur.] | cezalandırılmayı gerektiren {s} |
|
| strafbar {allg} | cezayı gerektiren {allg} |
|
| strafbar {allg} | cezayı gerektirici {allg} |
|
| strafbar {allg} | cezayı müstelzim {allg} |
|
| strafbar machen {allg}
[Jur.] | suç işlemek {allg} |
|
| strafbare Handlung {allg}
[Jur.] | ceza gerektiren eylem {allg} |
|
| strafbare Handlung {allg} | cezayı gerektiren eylem {allg} |
|
| strafbare Handlung {allg}
[Jur.] | suç unsuru {allg} |
|
| strafbarer Schuld {allg} | cezalandırılması gereken suç {allg} |
|
| die Strafbarkeit {f} | cezalandırabilirlik {i} |
|
| die Strafbarkeit {f}
[Jur.] | cezanın gerekli olması {i} |
|
| die Strafbarkeit {f}
[Jur.] | cezayı gerektiren eylem {i} |
|
| die Strafbarkeit {f} | cezayı gerektirme {i} |
|
| die Strafbarkeit {f}
[Jur.] | cürüm {i} |
|
| die Strafbarkeit {f}
[Jur.] | suç {i} |
|
|
| die strafbar machen {allg}
[Jur.] | suç işlemek {allg} |
|
