|
| haysiyet {i} | die Dignität {f} |
|
| haysiyet {i} | die Ehre {f} |
|
| haysiyet {i} | die Ehrenhaftigkeit {f} |
|
| haysiyet {i} | die Selbstachtung {f} |
|
| haysiyet {i} | die Würde {f} |
|
| haysiyet davaları hakimi {i}
[huk] | der Ehrenrichter {m} |
|
| haysiyet divanı {i} | das Ehrengericht {n} |
|
| haysiyet divanı heyeti {i} | der Ehrenrat {m} |
|
| haysiyet duygusu {i} | das Ehrgefühl {n} |
|
| haysiyet hakkı {i} | das Ehrenrecht {n} |
|
| haysiyet meselesi {i} | die Ehrensache {f} |
|
| haysiyet sahibi {s} | angesehen {adj} |
|
| haysiyet sahibi {i} | die Ehrliebe {f} |
|
| haysiyet sahibi {s} | würdevoll {adj} |
|
| haysiyet sözü {i} | das Ehrenwort {n} |
|
| haysiyet suçu {i} | die Ehrenstrafe {f} |
|
| haysiyetini düşünmeyen {s} | ehrvergessen {adj} |
|
| haysiyetini kırma {i} | die Demütigung {f} |
|
| haysiyetli {s} | ehrbar {adj} |
|
| haysiyetli {s} | ehrenhaft {adj} |
|
| haysiyetli {s} | ehrenvoll {adj} |
|
| haysiyetli {s} | ehrlich {adj} |
|
| haysiyetli {s} | ehrliebend {adj} |
|
| haysiyetli {s} | honett {adj} |
|
| haysiyetlilik {i} | die Ehrbarkeit {f} |
|
| haysiyetsiz {s} | ehrlos {adj} |
|
| haysiyetsiz {s} | würdelos {adj} |
|
| haysiyetsizlik {i} | die Ehrlosigkeit {f} |
|
| haysiyetsizlik {i} | die Infamie {f} |
|
| haysiyetsizlik {i} | die Würdelosigkeit {f} |
|
| haysiyetten düşürmek {v} | erniedrigen {v} |
|
|
| haysiyet davaları hakimi {i}
[huk] | der Ehrenrichter {m} |
|
| haysiyet divanı {i} | das Ehrengericht {n} |
|
| haysiyet divanı heyeti {i} | der Ehrenrat {m} |
|
| haysiyet duygusu {i} | das Ehrgefühl {n} |
|
| haysiyet hakkı {i} | das Ehrenrecht {n} |
|
| haysiyet meselesi {i} | die Ehrensache {f} |
|
| haysiyet sahibi {s} | würdevoll {adj} |
|
| haysiyet sahibi {i} | die Ehrliebe {f} |
|
| haysiyet sahibi {s} | angesehen {adj} |
|
| haysiyet sözü {i} | das Ehrenwort {n} |
|
| haysiyet suçu {i} | die Ehrenstrafe {f} |
|
| milli haysiyet {i} | die Nationalehre {f} |
|
| şeref ve haysiyet {i} | die Anständigkeit {f} |
|
