|
| nikah {i} | die Ehe {f} |
|
| nikah {i} | der Ehebund {m} |
|
| nikah {i} | die Eheschließung {f} |
|
| nikah {i} | die Heirat {f} |
|
| nikah {i} | die Hochzeit {f} |
|
| nikah {i} | die Trauung {f} |
|
| nikah kıydırtmak {allg} | trauen lassen {allg} |
|
| nikah kıyma masası {i} | der Traualtar {m} |
|
| nikah memuru {i} | der Standesbeamte {m} |
|
| nikah memuru {i} | der Standesbeamter {m} |
|
| nikah şahidi {i} | der Trauzeuge {m} |
|
| nikah şahidi {i} | die Trauzeugin {f} |
|
| nikah şekeri {ç} | die Zuckermandeln {pl} |
|
| nikah yapmak {allg} | verbinden {allg} |
|
| nikah yüzüğü {i} | der Ehering {m} |
|
| nikah yüzüğü {i} | der Trauring {m} |
|
| nikahı altına almak {v} | ehelichen {v} |
|
| nikahı altına almak {allg} | zur Ehe nehmen {allg} |
|
| nikahını kıymak {fi} | antrauen {v} |
|
| nikahını kıymak {v} | trauen {v} |
|
| nikahlanmak {fi} | verbinden {v} |
|
| nikahlı {a} | verheiratet {a} |
|
| nikahsız {a} | unverheiratet {a} |
|
| nikahsız beraberlik {allg} | wilde Ehe {allg} |
|
| nikahsız yaşamak {allg}
[Redw.] | in wilder Ehe leben {allg} |
|
|
| dini nikah {allg}
[din] | kirchliche Trauung {allg} |
|
| dini nikah kıymak {allg}
[din] | Altar führen {allg} |
|
| medeni nikah {i} | die Ziviltrauung {f} |
|
| medeni nikah {i} | die Zivilehe {f} |
|
| nikah kıydırtmak {allg} | trauen lassen {allg} |
|
| nikah kıyma masası {i} | der Traualtar {m} |
|
| nikah memuru {i} | der Standesbeamter {m} |
|
| nikah memuru {i} | der Standesbeamte {m} |
|
| nikah şahidi {i} | die Trauzeugin {f} |
|
| nikah şahidi {i} | der Trauzeuge {m} |
|
| nikah şekeri {ç} | die Zuckermandeln {pl} |
|
| nikah yapmak {allg} | verbinden {allg} |
|
| nikah yüzüğü {i} | der Ehering {m} |
|
| nikah yüzüğü {i} | der Trauring {m} |
|
| resmi nikah {i} | die Ziviltrauung {f} |
|
| resmi nikah {i} | die Zivilehe {f} |
|
| resmi nikah {allg} | standesamtliche Trauung {allg} |
|
