|
| öfkeden çıldırma {i} | die Tobsucht {f} |
|
| öfkeden çıldırmak {allg} | in Wut geraten {allg} |
|
| öfkeden çıldırmış {s} | rabiat {adj} |
|
| öfkeden çıldırmış {s} | wutschäumend {adj} |
|
| öfkeden çıldırmış {s} | wutschnaubend {adj} |
|
| öfkeden kaynıyorum {allg} | ich siede vor Zorn {allg} |
|
| öfkeden köpürmek {allg} | die Galle hochkommen {allg} |
|
| öfkeden köpürmek {itr} | murren {itr} |
|
| öfkeden köpürmek {itr} | schäumen {itr} |
|
| öfkeden köpürmek {fi} | vor Wut schäumen {v} |
|
| öfkeden kudurma {i} | der Rappel {m} |
|
| öfkeden kudurma {i}
[hek] | der Raptus {m} |
|
| öfkeden kudurma {i}
[hek] | der Wutanfall {m} |
|
| öfkeden kudurma {i}
[hek] | der Wutausbruch {m} |
|
| öfkeden kudurmak {itr} | explodieren {itr} |
|
| öfkeden kudurmak {itr} | rasen {itr} |
|
| öfkeden kudurmak {itr} | schnauben {itr} |
|
| öfkeden kudurmak {fi} | totärgern {v} |
|
| öfkeden kudurmak {allg} | vor Wut kochen {allg} |
|
| öfkeden kudurmak {allg} | vor Wut platzen {allg} |
|
| öfkeden kudurmak {allg} | vor Zorn kochen {allg} |
|
| öfkeden kudurmak {itr} | wüten {itr} |
|
| öfkeden kudurmak {allg} | wütend werden {allg} |
|
| öfkeden kudurmuş {s} | tobsüchtig {adj} |
|
| öfkeden kudurmuş {s} | wütend {adj} |
|
| öfkeden kudurmuş {s} | wutentbrannt {adj} |
|
| öfkeden kudurmuş {s} | wütig {adj} |
|
| öfkeden kudurmuş {s} | wutschäumend {adj} |
|
| öfkeden kudurmuş {s} | wutschnaubend {adj} |
|
| öfkeden kudurmuş kişi {i} | der Rappelkopf {m} |
|
| öfkeden kudurtmak {allg} | wütend machen {allg} |
|
| öfkeden küplere binmek {allg} | stinkwütend sein {allg} |
|
| öfkeden rengi atmıştı {allg} | er erblasste vor Wut {allg} |
|
| öfkeden sağa sola saldırmak {fi} | herumtoben {v} |
|
|
| öfkeden çıldırma {i} | die Tobsucht {f} |
|
| öfkeden çıldırmak {allg} | in Wut geraten {allg} |
|
| öfkeden çıldırmış {s} | wutschnaubend {adj} |
|
| öfkeden çıldırmış {s} | wutschäumend {adj} |
|
| öfkeden çıldırmış {s} | rabiat {adj} |
|
| öfkeden kaynıyorum {allg} | ich siede vor Zorn {allg} |
|
| öfkeden köpürmek {allg} | die Galle hochkommen {allg} |
|
| öfkeden köpürmek {fi} | vor Wut schäumen {v} |
|
| öfkeden köpürmek {itr} | schäumen {itr} |
|
| öfkeden köpürmek {itr} | murren {itr} |
|
| öfkeden kudurma {i} | der Rappel {m} |
|
| öfkeden kudurma {i}
[hek] | der Wutausbruch {m} |
|
| öfkeden kudurma {i}
[hek] | der Wutanfall {m} |
|
| öfkeden kudurma {i}
[hek] | der Raptus {m} |
|
| öfkeden kudurmak {itr} | rasen {itr} |
|
| öfkeden kudurmak {allg} | vor Wut platzen {allg} |
|
| öfkeden kudurmak {itr} | explodieren {itr} |
|
| öfkeden kudurmak {allg} | vor Wut kochen {allg} |
|
| öfkeden kudurmak {allg} | wütend werden {allg} |
|
| öfkeden kudurmak {fi} | totärgern {v} |
|
| öfkeden kudurmak {itr} | wüten {itr} |
|
| öfkeden kudurmak {itr} | schnauben {itr} |
|
| öfkeden kudurmak {allg} | vor Zorn kochen {allg} |
|
| öfkeden kudurmuş {s} | wütend {adj} |
|
| öfkeden kudurmuş {s} | wutschnaubend {adj} |
|
| öfkeden kudurmuş {s} | tobsüchtig {adj} |
|
| öfkeden kudurmuş {s} | wutschäumend {adj} |
|
| öfkeden kudurmuş {s} | wütig {adj} |
|
| öfkeden kudurmuş {s} | wutentbrannt {adj} |
|
| öfkeden kudurmuş kişi {i} | der Rappelkopf {m} |
|
| öfkeden kudurtmak {allg} | wütend machen {allg} |
|
| öfkeden küplere binmek {allg} | stinkwütend sein {allg} |
|
| öfkeden rengi atmıştı {allg} | er erblasste vor Wut {allg} |
|
| öfkeden sağa sola saldırmak {fi} | herumtoben {v} |
|
