|
| aufheben {v} | ayağa kaldırmak {fi} |
|
| aufheben {v} | ayağa kalkmasına yardımcı olmak {fi} |
|
| aufheben {v}
[Jur.] | feshetmek {fi} |
|
| aufheben {v} | geçersiz kılmak {fi} |
|
| aufheben {v} | havaya kaldırmak {fi} |
|
| aufheben {v}
[Jur.] | iptal etmek {fi} |
|
| aufheben {v} | kaldırmak {fi} |
|
| aufheben {v} | madeni bitirmek {fi} |
|
| aufheben {v} | oturumu iptal etmek {fi} |
|
| aufheben {v} | saklamak {fi} |
|
| aufheben {v} | sona erdirmek {fi} |
|
| aufheben {v} | toplantıyı bitirmek {fi} |
|
| aufheben {v} | yerden kaldırmak {fi} |
|
| aufheben {v} | yukarı kaldırmak {fi} |
|
|
| Belagerung aufheben {allg} | kuşatmayı kaldırmak {allg} |
|
| Beschluss aufheben {allg} | hükmü kaldırmak {allg} |
|
| Beschluss aufheben {allg} | kararı kaldırmak {allg} |
|
| Beschränkung aufheben {allg} | sınırlamayı kaldırmak {allg} |
|
| Embargo aufheben {allg} | ambargoyu kaldırmak {allg} |
|
| Entscheidung aufheben {allg}
[Jur.] | kararı kaldırmak {allg} |
|
| Gerichtsentscheidung aufheben {allg} | mahkeme kararını kaldırmak {allg} |
|
| Kontrolle aufheben {allg} | kontrolü kaldırmak {allg} |
|
| vom Boden aufheben {allg} | yerden kaldırmak {allg} |
|
| zeitweilig aufheben {allg} | geçici olarak geçersiz kılmak {allg} |
|
