aufheben {v} | ayağa kaldırmak {fi} |
|
aufheben {v} | ayağa kalkmasına yardımcı olmak {fi} |
|
aufheben {v}
[Jur.] | feshetmek {fi} |
|
aufheben {v} | geçersiz kılmak {fi} |
|
aufheben {v} | havaya kaldırmak {fi} |
|
aufheben {v}
[Jur.] | iptal etmek {fi} |
|
aufheben {v} | kaldırmak {fi} |
|
aufheben {v} | madeni bitirmek {fi} |
|
aufheben {v} | oturumu iptal etmek {fi} |
|
aufheben {v} | saklamak {fi} |
|
aufheben {v} | sona erdirmek {fi} |
|
aufheben {v} | toplantıyı bitirmek {fi} |
|
aufheben {v} | yerden kaldırmak {fi} |
|
aufheben {v} | yukarı kaldırmak {fi} |
|
Belagerung aufheben {allg} | kuşatmayı kaldırmak {allg} |
|
Beschluss aufheben {allg} | kararı kaldırmak {allg} |
|
Beschluss aufheben {allg} | hükmü kaldırmak {allg} |
|
Beschränkung aufheben {allg} | sınırlamayı kaldırmak {allg} |
|
Embargo aufheben {allg} | ambargoyu kaldırmak {allg} |
|
Entscheidung aufheben {allg}
[Jur.] | kararı kaldırmak {allg} |
|
Gerichtsentscheidung aufheben {allg} | mahkeme kararını kaldırmak {allg} |
|
Kontrolle aufheben {allg} | kontrolü kaldırmak {allg} |
|
vom Boden aufheben {allg} | yerden kaldırmak {allg} |
|
zeitweilig aufheben {allg} | geçici olarak geçersiz kılmak {allg} |
|