|
| elleriyle {s} | eigenhändig {adj} |
|
| elleriyle ovalamak {v} | streichen {v} |
|
| elleriyle vurmak {v}
[müz] | trommeln {v} |
|
| elleriyle yüzünü kapamak {allg} | die Hände vors Gesicht schlagen {allg} |
|
|
| elleriyle ovalamak {v} | streichen {v} |
|
| elleriyle vurmak {v}
[müz] | trommeln {v} |
|
| elleriyle yüzünü kapamak {allg} | die Hände vors Gesicht schlagen {allg} |
|
| kendi elleriyle yapılmış {s} | selbst gezogen {adj} |
|
| kendi mezarını kendi elleriyle kazmak {allg} | sein eigenes Grab graben {allg} |
|
| maden ocağını kendi elleriyle veya kendi hesabına işleten kimse {i} | der Eigenlöhner {m} |
|
