|
| yürürlükten kaldırılabilir {s}
[huk] | kündbar {adj} |
|
| yürürlükten kaldırılabilirlik {i} | die Kündbarkeit {f} |
|
| yürürlükten kaldırmak {fi} | außer Kraft setzen {v} |
|
| yürürlükten kalkmak {itr} | verfallen {itr} |
|
| yürürlükten kalkmış olmak {allg} | außer Kraft sein {allg} |
|
|
| bir kanunu oybirliği ile yürürlükten kaldırmak {v} | derogieren {v} |
|
| yasanın yürürlükten kaldırılması {allg}
[huk] | Aufhebung des Gesetzes {allg} |
|
| yürürlükten kaldırılabilir {s}
[huk] | kündbar {adj} |
|
| yürürlükten kaldırılabilirlik {i} | die Kündbarkeit {f} |
|
| yürürlükten kaldırmak {fi} | außer Kraft setzen {v} |
|
| yürürlükten kalkmak {itr} | verfallen {itr} |
|
| yürürlükten kalkmış olmak {allg} | außer Kraft sein {allg} |
|
