|
| die Eidesablehnung {f}
[Jur.] | yemin etmekten kaçma {i} |
|
| die Eidesablehnung {f}
[Jur.] | yeminden kaçınma {i} |
|
| die Eidesbelehrung {f}
[Jur.] | sanığa ettiği yeminin önemininin hatırlatılması {i} |
|
| die Eidesfähigkeit {f}
[Jur.] | yemin etme ehliyeti {i} |
|
| die Eidesform {f} | yemin şekli {i} |
|
| die Eidesformel {f}
[Jur.] | matbu yemin metni {i} |
|
| die Eidesleistung {f}
[Jur.] | ant içme {i} |
|
| die Eidesleistung {f}
[Jur.] | yemin etme {i} |
|
| die Eidesmündigkeit {f}
[Jur.] | yemin etme ehliyeti {i} |
|
| die Eidesmündigkeit {f} | yemine {i} |
|
| die Eidespflicht {f} | verilen ifadeyi yemin ederek doğrulama mecburiyeti {i} |
|
| eidespflichtig {adj} | yemin edilmesi zorunlu {s} |
|
| eidesstattlich {adj} | yemin yerine geçen {s} |
|
| eidesstattlich {allg} | yemin yerine {allg} |
|
| eidesstattlich {a} | yeminli {a} |
|
| eidesstattlich erklären {allg} | yeminle beyan etmek {allg} |
|
| eidesstattliche Erklärung {allg} | yemin yerine geçerli beyan {allg} |
|
| eidesstattliche Erklärung {allg} | yeminli beyan {allg} |
|
| die Eidesverweigerung {f} | yemin etmekten kaçma {i} |
|
| die Eidesverweigerung {f} | yeminden kaçınma {i} |
|
| die Eideszuschiebung {f}
[Jur.] | yemin tevcihi {i} |
|
|
| die Abnahme des Eides {allg}
[Jur.] | yemin ettirme {allg} |
|
| an Eides statt {allg} | yeminli {allg} |
|
| Erklärung an Eides statt {allg} | yemin yerine geçerli beyan {allg} |
|
| Erklärung an Eides statt {allg} | yemin yerine geçen kesin ve açık ifade {allg} |
|
