ay {allg} | au! {allg} |
|
ay {allg} | ei! {allg} |
|
ay {i} | der Monat {m} |
|
ay {i}
[gökb] | der Mond {m} |
|
ay {i}
[gökb] | der Satellit {m} |
|
ay aracı {i} | das Mondauto {n} |
|
ay başı {i} | die Menstruation {f} |
|
ay başı {a} | Monatsanfang {a} |
|
ay başı {i} | der Zahltag {m} |
|
ay batması {i}
[gökb] | der Monduntergang {m} |
|
ay büyüyor {allg}
[gökb] | der Mond nimmt zu {allg} |
|
ay çiçeği {i} | die Sonnenblume {f} |
|
ay doğması {i} | der Mondaufgang {m} |
|
ay evresi {i}
[gökb] | die Phase {f} |
|
ay ile ilgili {s} | lunar {adj} |
|
ay ile ilgili {s} | lunarisch {adj} |
|
ay ışığı {i}
[gökb] | der Mondenglanz {m} |
|
ay ışığı {i}
[gökb] | der Mondenschein {m} |
|
ay ışığı {i} | das Mondlicht {n} |
|
ay ışığı {i}
[gökb] | der Mondschein {m} |
|
ay ışığı ile aydınlanmış {s} | mondhell {adj} |
|
ay ışığının parlak olduğu gece {i} | die Mondnacht {f} |
|
ay modülü {i} | die Mondfähre {f} |
|
ay ortası {i} | die Monatsmitte {f} |
|
ay parçası {s} | bildhübsch {adj} |
|
ay parçası {s} | bildschön {adj} |
|
ay sonu kapanışı {i}
[tic] | der Monatsabschluss {m} |
|
ay sonuna {allg} | per Ultimo {allg} |
|
ay takvimi {i} | das Mondjahr {n} |
|
ay tanrıçası {tnz} | Föbe {oA} |
|
ay tanrıçası {tnz} | Luna {oA} |
|
ay tutulması {i}
[gökb] | die Mondfinsternis {f} |
|
ay yılı {i} | das Mondjahr {n} |
|
ay yörüngesi {i} | die Mondbahn {f} |
|
ay yüzeyi {i} | die Mondlandschaft {f} |
|
ay yüzlü {i} | das Mondgesicht {n} |
|
ay! {ünl} | autsch {Inter} |
|
ay! {ünl} | ei {Inter} |
|
aya {i}
[anat] | die Handinnenfläche {f} |
|
aya bakarak havlamak {fi} | anheulen {v} |
|
aya iniş {i} | die Mondlandung {f} |
|
Aya İrini Kilisesi {i} | die Irenenkirche {f} |
|
ayabakan {i} | die Sonnenblume {f} |
|
ayağa fırlamak {fi} | aufspringen {v} |
|
ayağa kaldırmak {allg} | auf die Beine stellen {allg} |
|
ayağa kaldırmak {fi} | aufheben {v} |
|
ayağa kaldırmak {fi} | aufrichten {v} |
|
ayağa kaldırmak {fi} | sträuben {v} |
|
ayağa kalk! {a}
[ask] | auf {a} |
|
ayağa kalk! {allg} | Steh auf {allg} |
|
ayağa kalkabilmek {fi} | aufkönnen {v} |
|
ayağa kalkma {i} | das Aufstehen {n} |
|
ayağa kalkmak {fi} | Aufkommen {v} |
|
ayağa kalkmak {fi} | Aufstehen {v} |
|
ayağa kalkmak {fi} | auflehnen {v} |
|
ayağa kalkmak {fi} | aufrichten {v} |
|
ayağa kalkmak {fi} | erheben {v} |
|
ayağa kalkmak istemek {fi} | aufwollen {v} |
|
ayağa kalkmasına yardım etmek {fi} | aufhelfen {v} |
|
ayağa kalkmasına yardımcı olmak {fi} | aufheben {v} |
|
ayağı dolaşmak {i} | das Stolpern {n} |
|
ayağı kayarak düşmek {fi} | ausrutschen {v} |
|
ayağı kaymak {fi} | ausgleiten {v} |
|
ayağı kaymak {fi} | ausglitschen {v} |
|
ayağın tarak kısmı {i}
[anat] | der Mittelfuß {m} |
|
ayağın üst kısmı {i}
[anat] | der Spann {m} |
|
ayağına çabuk {adv} | leichtfüßig {adv} |
|
ayağına çağırmak {allg} | zu sich bestellen {allg} |
|
ayağına gelmek {fi} | bieten {v} |
|
ayağını burkmak {fi} | den Fuß verstauchen {v} |
|
ayağını burkmak {allg} | den Fuß vertreten {allg} |
|
ayağını burkmak {fi}
[hek] | umknicken {v} |
|
ayağını duvara çarpmak {allg} | mit dem Fuß auf die Wand hauen {allg} |
|
ayağını içe doğru basarak yürümek {itr} | onkeln {itr} |
|
ayağını incitmek {a}
[den] | sich {a} |
|
ayağını incitmek {fi} | Übertreten {v} |
|
ayağını incitmek {fi}
[hek] | umknicken {v} |
|
ayağını kaydırma {i} | die Verdrängung {f} |
|
ayağını kaydırmak {fi} | ausstechen {v} |
|
ayağını kaydırmak {v} | verdrängen {v} |
|