|
| eşleme {i} | die Synchronisation {f} |
|
| eslemek {itr}
[müz] | pausieren {itr} |
|
| eşlemek {v} | synchronisieren {v} |
|
| eşler {ç} | die Ehegatten {pl} |
|
| eşler {ç} | die Eheleute {pl} |
|
| eşler {ç} | die Ehepartner {pl} |
|
| eşler arasında mallar konusunda yapılan sözleşme {i} | der Ehevertrag {m} |
|
| eşler arasındaki menkul ortaklığı {i}
[huk] | die Fahrnisgemeinschaft {f} |
|
| eşler arasındaki müşterek mal {i} | das Gesamtgut {n} |
|
| eşler miras hukuku {i}
[huk] | das Ehegattenerbrecht {n} |
|
| eşler nafakası {i} | der Ehegattenunterhalt {m} |
|
| eşler oyunu {i}
[sp] | das Doppelspiel {n} |
|
| eşlerden birinin başkasıyla cinsel ilişki kurması {i} | der Ehebruch {m} |
|
| eşlerden birinin diğerini temsili {i}
[huk] | die Schlüsselgewalt {f} |
|
| eşlerin birbirine olan iffet borcu {allg} | eheliche Treue {allg} |
|
| eşlerin gelirlerinin toplanıp yarılarak vergi miktarını belirleme işlemi {i} | das Ehegatten-Splitting {n} |
|
| eşleşim {i}
[mat] | die Kongruenz {f} |
|
| eşleşme {i}
[sp] | die Paarung {f} |
|
| eşleşmek {fi} | einander ähnlich werden {v} |
|
| eşleşmek {fi} | paaren {v} |
|
| eşleşmek {fi} | zum Paar werden {v} |
|
| eşleşmez {s} | inkompatibel {adj} |
|
| eşleşmezlik {i} | die Inkompatibilität {f} |
|
| eşleştirilmiş {a} | gepaart {a} |
|
| eşleştirmek {v} | zuordnen {v} |
|
|
| tek eşle evlilik {i} | die Monogamie {f} |
|
| tek eşle evlilik {i} | die Einehe {f} |
|
