|
| güveni kötüye kullanan {i} | der Defraudant {m} |
|
| güveni kötüye kullanma {i} | die Dafraudation {f} |
|
| güveni kötüye kullanma {i} | die Untreue {f} |
|
| güveni kötüye kullanma {i} | der Vertrauensbruch {m} |
|
| güveni kötüye kullanma {i} | die Veruntreuung {f} |
|
| güveni kötüye kullanmak {v} | defraudieren {v} |
|
| güveni kötüye kullanmak {v} | veruntreuen {v} |
|
| güveni sağlama {i}
[den] | die Rückendeckung {f} |
|
| güveni suistimal {i} | der Vertrauensbruch {m} |
|
| güvenilir {s} | authentisch {adj} |
|
| güvenilir {s} | gediegen {adj} |
|
| güvenilir {s} | glaubwürdig {adj} |
|
| güvenilir {s} | kreditfähig {adj} |
|
| güvenilir {s} | kreditwürdig {adj} |
|
| güvenilir {s} | lauter {adj} |
|
| güvenilir {s} | mündelsicher {adj} |
|
| güvenilir {s} | offenherzig {adj} |
|
| güvenilir {s} | redlich {adj} |
|
| güvenilir {s} | reell {adj} |
|
| güvenilir {s} | schwesterlich {adj} |
|
| güvenilir {s} | sicher {adj} |
|
| güvenilir {s} | solide {adj} |
|
| güvenilir {s}
[müz] | taktfest {adj} |
|
| güvenilir {s} | treu {adj} |
|
| güvenilir {s} | verlässlich {adj} |
|
| güvenilir {s} | vertrauenswürdig {adj} |
|
| güvenilir {s} | zuverlässig {adj} |
|
| güvenilir arkadaş {i} | der Kumpel {m} |
|
| güvenilir bir arkadaş olmak {allg} | mit jemandem Pferde stehlen können {allg} |
|
| güvenilir insan {i} | der V-Mann {m} |
|
| güvenilir kimse {i}
[huk] | der Treuhändler {m} |
|
| güvenilir kimse {i} | der Vertrauensmann {m} |
|
| güvenilir kişi {i} | der Fiduziar {m} |
|
| güvenilir kişi {i} | der Treuhänder {m} |
|
| güvenilir kişi {i} | die Treuhänderin {f} |
|
| güvenilir kişi {i} | der Treunehmer {m} |
|
| güvenilir kişi {i} | die Treunehmerin {f} |
|
| güvenilir kişi {i} | die Vertrauensperson {f} |
|
| güvenilir kişi {i} | der Vertraute {m} |
|
| güvenilir kişi {i}
[huk] | der Zwangsverwalter {m} |
|
| güvenilir kişilere verilen kadro {i} | die Vertrauensstellung {f} |
|
| güvenilir olma {i} | die Glaubwürdigkeit {f} |
|
| güvenilir olma {i} | die Triftigkeit {f} |
|
| güvenilir olmama {i} | die Unsicherheit {f} |
|
| güvenilir olmama {i} | die Unzuverlässigkeit {f} |
|
| güvenilir olmayan {s} | perfide {adj} |
|
| güvenilir olmayan {s} | unsicher {adj} |
|
| güvenilir olmayan {s} | wackelig {adj} |
|
| güvenilir olmayan {s} | wacklig {adj} |
|
| güvenilir olmayan firma {allg} | eine zweifelhafte Firma {allg} |
|
| güvenilir şekilde işlem yapmak {allg} | vertraulich behandeln {allg} |
|
| güvenilirlik {i} | die Authentie {f} |
|
| güvenilirlik {i} | die Authentizität {f} |
|
| güvenilirlik {i} | die Gediegenheit {f} |
|
| güvenilirlik {i} | die Glaubhaftigkeit {f} |
|
| güvenilirlik {i} | die Glaubwürdigkeit {f} |
|
| güvenilirlik {i} | die Lauterkeit {f} |
|
| güvenilirlik {i} | die Verlässlichkeit {f} |
|
| güvenilirlik {i} | die Vertrauenswürdigkeit {f} |
|
| güvenilirlik {i} | die Zuverlässigkeit {f} |
|
| güvenilirlik {i}
[ruhb] | die Reliabilität {f} |
|
| güvenilmez {s} | dubios {adj} |
|
| güvenilmez {allg} | nicht vertrauenswürdig {allg} |
|
| güvenilmez {s} | perfide {adj} |
|
| güvenilmez {s} | schwank {adj} |
|
| güvenilmez {s} | unglaubwürdig {adj} |
|
| güvenilmez {s} | unsolide {adj} |
|
| güvenilmez {s} | unzuverlässig {adj} |
|
| güvenilmez {a} | verdächtig {a} |
|
| güvenilmez {a} | zwielichtig {a} |
|
| güvenilmez avukat {i} | der Winkeladvokat {m} |
|
| güvenilmez bir kişi {allg} | ein falscher Fuffziger {allg} |
|
| güvenilmez kimse {allg} | unsicherer Kantonist {allg} |
|
| güvenilmez olmak {allg} | nicht zuverlässig sein {allg} |
|
| güvenilmezlik {i} | die Unglaubwürdigkeit {f} |
|
| güvenilmezlik {i} | die Unzuverlässigkeit {f} |
|
| güvenin göstergesi {i} | der Vertrauensbeweis {m} |
|
| güvenin korunması {i} | der Vertrauensschutz {m} |
|
| güvenini kaybetme {i} | die Ungnade {f} |
|
| güvenini kazanmaya çalışmak {fi} | Umwerben {v} |
|
|
| güveni kötüye kullanan {i} | der Defraudant {m} |
|
| güveni kötüye kullanma {i} | die Dafraudation {f} |
|
| güveni kötüye kullanma {i} | die Veruntreuung {f} |
|
| güveni kötüye kullanma {i} | der Vertrauensbruch {m} |
|
| güveni kötüye kullanma {i} | die Untreue {f} |
|
| güveni kötüye kullanmak {v} | veruntreuen {v} |
|
| güveni kötüye kullanmak {v} | defraudieren {v} |
|
| güveni sağlama {i}
[den] | die Rückendeckung {f} |
|
| güveni suistimal {i} | der Vertrauensbruch {m} |
|
| kendine güveni olan kimse {i} | der Olympier {m} |
|
| kendine güveni olmama {i} | die Unsicherheit {f} |
|
| kendine güveni olmayan {s} | verklemmt {adj} |
|
| kendine güveni olmayan {s} | unsicher {adj} |
|
| kendine güveni tam {s} | stolz {adj} |
|
