|
| koşul {i} | die Auflage {f} |
|
| koşul {i} | die Bedingung {f} |
|
| koşul {i} | die Bestimmung {f} |
|
| koşul {i} | das Erfordernis {n} |
|
| koşul {i} | die Klausel {f} |
|
| koşul {i}
[tic] | die Kondition {f} |
|
| koşul {i} | das Verhältnis {n} |
|
| koşul {i} | die Voraussetzung {f} |
|
| koşul cümlesi {i}
[dilb] | der Bedingungssatz {m} |
|
| koşul durumu {i}
[dilb] | der Essivus {m} |
|
| koşul ileri sürmek {allg} | ausbedingen {allg} |
|
| koşul kipi {i}
[dilb] | die Bedingungsform {f} |
|
| koşul olarak ileri sürmek {fi} | ausbedingen {v} |
|
| koşul öne sürmek {fi} | ausbedingen {v} |
|
| koşul şart yan cümlesi {i}
[dilb] | der Konzessivsatz {m} |
|
| koşul tümcesi {i}
[dilb] | der Konditionalsatz {m} |
|
| koşul yantümcesi {i} | der Konditionalsatz {m} |
|
| koşula düşmanlık {i} | die Bedingungsfeindlichkeit {f} |
|
| koşullanma {i}
[ruhb] | die Konditionierung {f} |
|
| koşullar {ç} | die Bedingungen {pl} |
|
| koşullar {ç} | die Konditionen {pl} |
|
| koşullar {ç} | die Verhältnisse {pl} |
|
| koşullara uymak {allg} | Bedingungen einhalten {allg} |
|
| koşulları bildirmek {allg} | Bedingungen angeben {allg} |
|
| koşulları bildirmek {allg} | Bedingungen nennen {allg} |
|
| koşulları yerine getirmek {allg} | Bedingungen erfüllen {allg} |
|
| koşullu {a} | bedingt {a} |
|
| koşullu {a} | bedingungsweise {a} |
|
| koşullu {adv} | gesperrt {adv} |
|
| koşullu {s} | Konditional {adj} |
|
| koşullu sapma {allg}
[fiz] | bedingte Umwandlung {allg} |
|
| koşullu satın alma {allg} | bedingter Kauf {allg} |
|
| koşullu satın alma {i} | der Bedingungskauf {m} |
|
| koşullu tepke {allg} | bedingter Reflex {allg} |
|
| koşullu teslim etmek {allg} | bedingt liefern {allg} |
|
| koşulsallık {i}
[eko] | die Konditionalität {f} |
|
| koşulsuz {s} | bedingungslos {adj} |
|
| koşulsuz {adv} | kategorisch {adv} |
|
| koşulsuz {s} | vorbehaltlos {adj} |
|
| koşulsuz garanti {allg} | mit bedingungsloser Garantie {allg} |
|
| koşulsuz kabul {allg} | bedingungsloses Akzept {allg} |
|
| koşulsuz kabul {allg} | unbedingtes Akzept {allg} |
|
| koşulsuz para {allg} | bedingungsloses Geld {allg} |
|
| koşulsuz tepke {allg} | unbedingter Reflex {allg} |
|
| koşulu at {i}
[demy] | der Zug {m} |
|
| koşuluyla {öt} | vorbehaltlich {prp} |
|
|
| bitirici koşul {allg}
[huk] | auflösende Bedingung {allg} |
|
| bozucu koşul {allg} | auflösende Bedingung {allg} |
|
| dilek koşul kipi {i}
[dilb] | das Desiderativum {n} |
|
| erteleyici koşul {i} | die Aufschiebende Bedingung {f} |
|
| kabulü mümkün olmaya koşul {allg} | unannehmbare Bedingung {allg} |
|
| kaldırıcı koşul {allg} | auflösende Bedingung {allg} |
|
| karşı koşul {i} | die Gegenbedingung {f} |
|
| kısıtlayıcı koşul {allg} | einschränkende Bestimmung {allg} |
|
| koşul cümlesi {i}
[dilb] | der Bedingungssatz {m} |
|
| koşul durumu {i}
[dilb] | der Essivus {m} |
|
| koşul ileri sürmek {allg} | ausbedingen {allg} |
|
| koşul kipi {i}
[dilb] | die Bedingungsform {f} |
|
| koşul olarak ileri sürmek {fi} | ausbedingen {v} |
|
| koşul öne sürmek {fi} | ausbedingen {v} |
|
| koşul şart yan cümlesi {i}
[dilb] | der Konzessivsatz {m} |
|
| koşul tümcesi {i}
[dilb] | der Konditionalsatz {m} |
|
| koşul yantümcesi {i} | der Konditionalsatz {m} |
|
| ön koşul {i} | die Vorbedingung {f} |
|
| ön koşul {i} | die Präsumption {f} |
|
| ön koşul {i} | die Prämisse {f} |
|
| ön koşul {i} | die Grundbedingung {f} |
|
| yasak koşul {allg} | unzulässige Bedingung {allg} |
|
| zorunlu koşul {i} | die Unerlässliche Bedingung {f} |
|
