|
| mahkum {adv} | gefangen {adv} |
|
| mahkum {i} | der Gefangener {m} |
|
| mahkum {i} | der Häftling {m} |
|
| mahkum {i} | der Inhaftierte {m} |
|
| mahkum {i} | der Knastbruder {m} |
|
| mahkum {i} | die Strafgefangene {f} |
|
| mahkum {fm} | Strafgefangener {fm} |
|
| mahkum {i} | der Sträfling {m} |
|
| mahkum etme {i}
[huk] | die Verdammung {f} |
|
| mahkum etmek {fi}
[huk] | aburteilen {v} |
|
| mahkum etmek {itr}
[huk] | richten {itr} |
|
| mahkum etmek {v}
[huk] | verdammen {v} |
|
| mahkum etmek {v} | verknacken {v} |
|
| mahkum etmek {v} | verurteilen {v} |
|
| mahkum olan {mf}
[huk] | Verurteilte {mf} |
|
| mahkumiyet {i} | die Aburteilung {f} |
|
| mahkumiyet {i} | die Kondemnierung {f} |
|
| mahkumiyet {i} | die Verurteilung {f} |
|
| mahkumiyet hükmü {i} | der Schuldspruch {m} |
|
| mahkumiyet hükmü {i} | das Strafurteil {n} |
|
| mahkumiyet kararı {i}
[huk] | der Schuldspruch {m} |
|
| mahkumu herkesin önünde kırbaçlamak {i}
[hek] | die Staupe {f} |
|
|
| eli mahkum olma {i} | die Verpflichtung {f} |
|
| elini mahkum etmek {v} | verdonnern {v} |
|
| mahkum etme {i}
[huk] | die Verdammung {f} |
|
| mahkum etmek {v}
[huk] | verdammen {v} |
|
| mahkum etmek {itr}
[huk] | richten {itr} |
|
| mahkum etmek {fi}
[huk] | aburteilen {v} |
|
| mahkum etmek {v} | verurteilen {v} |
|
| mahkum etmek {v} | verknacken {v} |
|
| mahkum olan {mf}
[huk] | Verurteilte {mf} |
|
| ölüme mahkum kimse {allg} | der arme Sünder {allg} |
|
