|
| tanık {i} | der Beobachter {m} |
|
| tanık {i} | die Beobachterin {f} |
|
| tanık {i}
[huk] | der Zeuge {m} |
|
| tanık {i} | der Zuschauer {m} |
|
| tanık dinlenmesi {i} | die Zeugenvernehmung {f} |
|
| tanık ifadesi {i} | die Zeugenaussage {f} |
|
| tanık ifadesi {i} | das Zeugnis {n} |
|
| tanık olarak göstermek {fi} | anführen {v} |
|
| tanık olma {i} | die Beiwohnung {f} |
|
| tanık olmak {fi} | beiwohnen {v} |
|
| tanık olmak {fi} | zusehen {v} |
|
| tanıkları dinlemek {allg} | Zeugen vernehmen {allg} |
|
| tanıkların dinlenmesi {allg}
[huk] | Zeugenvernehmung {allg} |
|
| tanıklık {i} | die Bezeugung {f} |
|
| tanıklık {i}
[huk] | die Zeugenschaft {f} |
|
| tanıklık {i} | das Zeugnis {n} |
|
| tanıklık etme {i} | die Bezeugung {f} |
|
| tanıklık etme {i} | die Zeugung {f} |
|
| tanıklık etmek {v} | ablegen {v} |
|
| tanıklık etmek {fi}
[huk] | aussagen {v} |
|
| tanıklık etmek {v} | bezeugen {v} |
|
| tanıklık etmek {itr} | zeugen {itr} |
|
| tanıklık yapmak {v} | bezeugen {v} |
|
| tanıklık zorunluluğu {i} | die Aussagepflicht {f} |
|
| tanıklıkta zaruret hali {i} | der Aussagenotstand {m} |
|
| tanıklıktan çekinme {i} | die Zeugnisverweigerung {f} |
|
| tanıklıktan çekinme hakkı {i} | das Zeugnisverweigerungsrecht {n} |
|
| tanıklıktan önce yemin {i} | der Voreid {m} |
|
|
| asli tanık {i} | der Hauptzeuge {m} |
|
| baş tanık {i}
[huk] | der Kronzeuge {m} |
|
| bir tanık göstermek {allg}
[huk] | einen Zeugen stellen {allg} |
|
| esas tanık {i}
[huk] | der Kronzeuge {m} |
|
| mahkeme tanık çağırmak {fi}
[huk] | aufrufen {v} |
|
| tanık dinlenmesi {i} | die Zeugenvernehmung {f} |
|
| tanık ifadesi {i} | das Zeugnis {n} |
|
| tanık ifadesi {i} | die Zeugenaussage {f} |
|
| tanık olarak göstermek {fi} | anführen {v} |
|
| tanık olma {i} | die Beiwohnung {f} |
|
| tanık olmak {fi} | beiwohnen {v} |
|
| tanık olmak {fi} | zusehen {v} |
|
| yalancı tanık {allg} | falsche Zeuge {allg} |
|
