|
| egemen {a} | beherrschend {a} |
|
| egemen {s} | herrschend {adj} |
|
| egemen {s} | obwaltend {adj} |
|
| egemen {s} | prävalent {adj} |
|
| egemen {s} | souverän {adj} |
|
| egemen {s} | vorwiegend {adj} |
|
| egemen görüşe göre {allg} | nach vorherrschender Ansicht {allg} |
|
| egemen görüşlerden farklı düşünen kişi {i} | der Nonkonformist {m} |
|
| egemen olma {i} | die Bezähmung {f} |
|
| egemen olma {i} | die Kontrolle {f} |
|
| egemen olmak {v} | beherrschen {v} |
|
| egemen olmak {v} | bezähmen {v} |
|
| egemen olmak {v} | bezwingen {v} |
|
| egemen olmak {fi} | herrschen {v} |
|
| egemen olmak {fi} | kontrollieren {v} |
|
| egemen olmak {itr} | prävalieren {itr} |
|
| egemen olmak {fi} | vorherrschen {v} |
|
| egemen olmak {itr} | watten {itr} |
|
| egemen şirket {allg} | beherrschende Gesellschaft {allg} |
|
| egemenliğin paylaşımı {i} | die Gewaltenteilung {f} |
|
| egemenlik {i} | die Beherrschung {f} |
|
| egemenlik {i} | die Herrschaft {f} |
|
| egemenlik {allg} | höchste Staatsgewalt {allg} |
|
| egemenlik {i} | die Hoheit {f} |
|
| egemenlik {i} | die Landeshoheit {f} |
|
| egemenlik {i} | die Macht {f} |
|
| egemenlik {i} | die Oberherrschaft {f} |
|
| egemenlik {i} | die Prävalenz {f} |
|
| egemenlik {i} | das Regime {n} |
|
| egemenlik {i}
[ask] | das Regiment {n} |
|
| egemenlik {i} | die Souveränität {f} |
|
| egemenlik {i} | die Staatsgewalt {f} |
|
| egemenlik {i} | die Staatshoheit {f} |
|
| egemenlik {i}
[pol] | die Unabhängigkeit {f} |
|
| egemenlik {i} | die Vorherrschaft {f} |
|
| egemenlik {i} | die Vorherschafft {f} |
|
| egemenlik alanı {i} | der Machtbereich {m} |
|
| egemenlik alanı {i} | das Staatsgebiet {n} |
|
| egemenlik hakkı {i} | das Hoheitsrecht {n} |
|
| egemenlik haklarına sahip {s} | eigenstaatlich {adj} |
|
| egemenlik ilişkisi {i} | das Herrschaftsverhältnis {n} |
|
| egemenlik kudreti {i} | die Hoheitsbefugnis {f} |
|
| egemenlik sürmek {itr} | obwalten {itr} |
|
|
| alt sosyal sınıfın egemen olduğu toplumsal düzen {i} | die Ochlokratie {f} |
|
| alt sosyal sınıfın egemen olduğu toplumsal düzene ait {s} | ochlokratisch {adj} |
|
| ana egemen {s} | matriarchalisch {adj} |
|
| denizlere egemen devlet {i} | die Seemacht {f} |
|
| egemen görüşe göre {allg} | nach vorherrschender Ansicht {allg} |
|
| egemen görüşlerden farklı düşünen kişi {i} | der Nonkonformist {m} |
|
| egemen olma {i} | die Kontrolle {f} |
|
| egemen olma {i} | die Bezähmung {f} |
|
| egemen olmak {itr} | prävalieren {itr} |
|
| egemen olmak {v} | beherrschen {v} |
|
| egemen olmak {fi} | kontrollieren {v} |
|
| egemen olmak {fi} | herrschen {v} |
|
| egemen olmak {itr} | watten {itr} |
|
| egemen olmak {v} | bezwingen {v} |
|
| egemen olmak {fi} | vorherrschen {v} |
|
| egemen olmak {v} | bezähmen {v} |
|
| egemen şirket {allg} | beherrschende Gesellschaft {allg} |
|
| halkı egemen kılma {i} | die Demokratisierung {f} |
|
| halkın egemen olduğu rejim {i}
[pol] | die Volksherrschaft {f} |
|
| yarı egemen devlet üzerinde hüküm süren devlet {i} | der Suzerän {m} |
|
| yarı egemen devlet üzerindeki egemenlik {i} | die Suzeränität {f} |
|
| yarı egemen devlet üzerindeki egemenlik {i} | die Suzeranität {f} |
|
