|
| evlat {i} | der Abkomme {m} |
|
| evlat {i} | der Abkömmling {m} |
|
| evlat {i} | der Deszendent {m} |
|
| evlat {i} | das Kind {n} |
|
| evlat {i}
[bitk] | der Spross {m} |
|
| evlat {i}
[ed] | der Sprössling {m} |
|
| evlat edinen ana {i} | die Pflegemutter {f} |
|
| evlat edinen ana baba {ç} | die Adoptiveltern {pl} |
|
| evlat edinen ana baba {ç} | die Pflegeeltern {pl} |
|
| evlat edinen baba {i} | der Pflegevater {m} |
|
| evlat edinilen çocuk {i} | das Adoptivkind {n} |
|
| evlat edinme {i} | die Adoption {f} |
|
| evlat edinme {allg} | Annahme an Kindes statt {allg} |
|
| evlat edinme {i} | die Kindesannahme {f} |
|
| evlat edinmeden dolayı ortaya çıkan akrabalık {i} | die Adoptivverwandtschaft {f} |
|
| evlat edinmek {fi} | adoptieren {v} |
|
| evlat edinmek {fi} | annehmen {v} |
|
| evlat edinmiş anne {i} | die Pflegemutter {f} |
|
| evlat edinmiş karı koca {ç} | die Adoptiveltern {pl} |
|
| evlat hakkı {i} | die Primogenitur {f} |
|
| evlatlar {i} | die Nachkommenschaft {f} |
|
| evlatlara düşen vazife {i} | die Kindespflicht {f} |
|
| evlatlığa alma {i} | die Adopdion {f} |
|
| evlatlığa kabul {i} | die Annahme {f} |
|
| evlatlığa kabul etmek {v} | adoptieren {v} |
|
| evlatlık {i} | das Adoptivkind {n} |
|
| evlatlık {i} | der Pflegebefohlene {m} |
|
| evlatlık {i} | das Pflegekind {n} |
|
| evlatlık {i} | der Pflegling {m} |
|
| evlatlık {i} | das Ziehkind {n} |
|
| evlatlık çocuk {allg} | angenommenes Kind {allg} |
|
| evlatlık çocuk {i} | der Pflegling {m} |
|
| evlatlık edinen ana-baba {ç} | die Pflegeeltern {pl} |
|
| evlatlık edinilen çocuğun babalığı {i} | der Pflegevater {m} |
|
| evlatlık edinilen çocuk {i} | das Pflegekind {n} |
|
| evlatlık erkek çocuk {i} | der Pflegesohn {m} |
|
| evlatlık görevi {i} | die Kindespflicht {f} |
|
| evlatlık kız {i} | die Adoptivtochter {f} |
|
| evlatlık kız {i} | die Haustochter {f} |
|
|
| büyük evlat hakkı {i}
[huk] | das Majorat {n} |
|
| erkek evlat {i} | die Stammhalterin {f} |
|
| erkek evlat {i} | der Stammhalter {m} |
|
| erkek evlat {i} | der Sohn {m} |
|
| erkek evlat {i} | der Knabe {m} |
|
| evlat edinen ana {i} | die Pflegemutter {f} |
|
| evlat edinen ana baba {ç} | die Pflegeeltern {pl} |
|
| evlat edinen ana baba {ç} | die Adoptiveltern {pl} |
|
| evlat edinen baba {i} | der Pflegevater {m} |
|
| evlat edinilen çocuk {i} | das Adoptivkind {n} |
|
| evlat edinme {i} | die Kindesannahme {f} |
|
| evlat edinme {allg} | Annahme an Kindes statt {allg} |
|
| evlat edinme {i} | die Adoption {f} |
|
| evlat edinmeden dolayı ortaya çıkan akrabalık {i} | die Adoptivverwandtschaft {f} |
|
| evlat edinmek {fi} | annehmen {v} |
|
| evlat edinmek {fi} | adoptieren {v} |
|
| evlat edinmiş anne {i} | die Pflegemutter {f} |
|
| evlat edinmiş karı koca {ç} | die Adoptiveltern {pl} |
|
| evlat hakkı {i} | die Primogenitur {f} |
|
| kanunen evlat edinilen çocuk {i} | das Adoptivkind {n} |
|
| kanunen evlat edinme {i} | die Adopdion {f} |
|
| kız evlat {i} | die Tochter {f} |
|
| küçük erkek evlat {i} | der Bubi {m} |
|
| manevi evlat {i} | das Ziehkind {n} |
|
| manevi evlat {i} | das Adoptivkind {n} |
|
| öz evlat {i} | der Nachfahr {m} |
|
| öz evlat {allg} | leibliches Kind {allg} |
|
| öz evlat {i} | der Nachkomme {m} |
|
| soyadını sürdüren erkek evlat {i} | der Stammhalter {m} |
|
| soydan gelme evlat {i} | der Nachkomme {m} |
|
| soyunu devam ettirecek evlat bırakmadan ölmek {allg} | ohne Nachkommen sterben {allg} |
|
| üvey evlat {i} | das Pflegekind {n} |
|
| üvey evlat {i} | das Stiefkind {n} |
|
| vaftiz evlat {i} | das Patchen {n} |
|
