|
| suçlu {fm}
[huk] | Beklagte {fm} |
|
| suçlu {fm}
[huk] | Beschuldigte {fm} |
|
| suçlu {i} | der Beschuldigter {m} |
|
| suçlu {i}
[huk] | der Delinquent {m} |
|
| suçlu {allg} | fehlerhaft {allg} |
|
| suçlu {i} | der Geächteter {m} |
|
| suçlu {allg} | kriminell {allg} |
|
| suçlu {fm} | Krimineller {fm} |
|
| suçlu {i} | der Missetäter {m} |
|
| suçlu {i} | die Missetäterin {f} |
|
| suçlu {s} | Schuld {adj} |
|
| suçlu {s} | schuldig {adj} |
|
| suçlu {mf}
[huk] | Schuldiger {mf} |
|
| suçlu {s} | straffällig {adj} |
|
| suçlu {i} | der Täter {m} |
|
| suçlu {i} | die Täterin {f} |
|
| suçlu {fm} | Tatverdächtiger {fm} |
|
| suçlu {i} | der Übeltäter {m} |
|
| suçlu {i} | der Verbrecher {m} |
|
| suçlu {i} | die Verbrecherin {f} |
|
| suçlu bulmak {fi} | für schuldig befinden {v} |
|
| suçlu bulmak {fi} | für schuldig erachten {v} |
|
| suçlu muamelesi yapmak {v} | kriminalisieren (jdn.) {v} |
|
| suçlu olduğunu bilir durumda {s} | schuldbewusst {adj} |
|
| suçlu olduğunu kabul etmek {allg} | schuldig bekennen {allg} |
|
| suçlu olmak {itr} | schuld haben {itr} |
|
| suçlu olmak {fi} | schuldig sein {v} |
|
| suçlu olmak {v} | verschulden {v} |
|
| suçlu olup olmadığı konusunda şüphe {i} | der Tatverdacht {m} |
|
| suçlu sanılan {i} | die Angeklagte {f} |
|
| suçlu sanılan {i} | der Angeklagter {m} |
|
| suçlu teşhir direği {i} | der Pranger {m} |
|
| suçlu teşhir direği {i} | der Schandpfahl {m} |
|
| suçlular dünyası {i} | die Unterwelt {f} |
|
| suçlular kolonisi {i} | die Strafkolonie {f} |
|
| suçlulara vurulan damga {i} | das Schandmal {n} |
|
| suçluların iadesi {allg} | Auslieferung von Verbrechern {allg} |
|
| suçluların iadesi anlaşması {i}
[huk] | der Auslieferungsvertrag {m} |
|
| suçluluk {i} | die Fehlerhaftigkeit {f} |
|
| suçluluk {i} | die Kriminalität {f} |
|
| suçluluk {i} | die Schuld {f} |
|
| suçluluk {i} | die Täterschaft {f} |
|
| suçluluk {i} | das Verbrechen {n} |
|
| suçluluk duygusu {i} | das Schuldgefühl {n} |
|
| suçluluk kompleksi {i} | der Schuldkomplex {m} |
|
| suçluya yardımcı olan {i} | der Helfershelfer {m} |
|
| suçluyu damgalamak {v} | brandmarken {v} |
|
|
| ağır suçlu {i} | die Schwerverbrecherin {f} |
|
| ağır suçlu {i} | der Schwerverbrecher {m} |
|
| asıl suçlu {i} | der Hauptschuldige {m} |
|
| aynı ölçüde suçlu {s} | mitschuldig {adj} |
|
| cinsel suçlu {i} | der Triebverbrecher {m} |
|
| cinsel suçlu {i} | der Sexualtäter {m} |
|
| iki suçlu {i} | das Verbrecherduo {n} |
|
| kaşarlanmış suçlu {allg} | alter Sünder {allg} |
|
| kendini suçlu çıkarmak {fi} | belasten {v} |
|
| müşterek suçlu {i} | der Mitverbrecher {m} |
|
| ortak suçlu {i} | der Mitverbrecher {m} |
|
| suçlu bulmak {fi} | für schuldig erachten {v} |
|
| suçlu bulmak {fi} | für schuldig befinden {v} |
|
| suçlu muamelesi yapmak {v} | kriminalisieren (jdn.) {v} |
|
| suçlu olduğunu bilir durumda {s} | schuldbewusst {adj} |
|
| suçlu olduğunu kabul etmek {allg} | schuldig bekennen {allg} |
|
| suçlu olmak {v} | verschulden {v} |
|
| suçlu olmak {fi} | schuldig sein {v} |
|
| suçlu olmak {itr} | schuld haben {itr} |
|
| suçlu olup olmadığı konusunda şüphe {i} | der Tatverdacht {m} |
|
| suçlu sanılan {i} | die Angeklagte {f} |
|
| suçlu sanılan {i} | der Angeklagter {m} |
|
| suçlu teşhir direği {i} | der Schandpfahl {m} |
|
| suçlu teşhir direği {i} | der Pranger {m} |
|
| yaşlı suçlu {allg} | alter Sünder {allg} |
|
