|
| utanç {i} | die Befangenheit {f} |
|
| utanç {i} | die Beschämung {f} |
|
| utanç {i} | die Scham {f} |
|
| utanç {i} | die Schamhaftigkeit {f} |
|
| utanç {i} | die Schande {f} |
|
| utanç {i} | die Scheu {f} |
|
| utanç {i} | die Schmach {f} |
|
| utanç {i} | die Schüchternheit {f} |
|
| utanç duymak {fi} | schämen {v} |
|
| utanç verici {s} | bübisch {adj} |
|
| utanç verici {s} | peinlich {adj} |
|
| utanç verici {s} | peinsam {adj} |
|
| utanç verici {s} | unerhört {adj} |
|
| utanç verici duruma düşürmek {v} | demütigen {v} |
|
| utancımdan yerin dibine giriyordum {allg} | ich habe mich in Grund und Boden geschämt {allg} |
|
| utancımdan yerin dibine giriyordum {allg} | vor Scham wäre ich am liebsten im Erdboden versunken {allg} |
|
| utancından kıpkırmızı kesilmek {allg} | schamrot werden {allg} |
|
| utancından kıpkırmızı kesilmiş {s} | schamrot {adj} |
|
| utançtan kızarma {i} | die Schamröte {f} |
|
| utançtan kızarmış {s} | schamrot {adj} |
|
|
| birisinden dolayı utanç duymak {allg} | schämen müssen {allg} |
|
| utanç duymak {fi} | schämen {v} |
|
| utanç verici {s} | peinlich {adj} |
|
| utanç verici {s} | bübisch {adj} |
|
| utanç verici {s} | unerhört {adj} |
|
| utanç verici {s} | peinsam {adj} |
|
| utanç verici duruma düşürmek {v} | demütigen {v} |
|
