|
| der Zufall {m} | baht {i} |
|
| der Zufall {m} | kader {i} |
|
| der Zufall {m} | kısmet {i} |
|
| der Zufall {m} | rastlantı {i} |
|
| der Zufall {m} | talih {i} |
|
| der Zufall {m} | tesadüf {i} |
|
| zufallen {allg} | birisinin payına düşmek {allg} |
|
| zufallen {allg} | hakkına düşmek {allg} |
|
| zufallen {allg} | üzerine pay düşmek {allg} |
|
| zufallen {v} | kendi kendine kapanmak {fi} |
|
| zufallen {v} | kendiliğinden kapanmak {fi} |
|
| zufallen {v} | payına düşmek {fi} |
|
| zufallen {v} | üzerine düşmek {fi} |
|
| zufällig {adj} | rastlantısal {s} |
|
| zufällig {adv} | tesadüfen {adv} |
|
| zufällig {adj} | tesadüfi {s} |
|
| zufällig begegnen {v} | tesadüf etmek {fi} |
|
| zufällig; durch Zufall {allg} | hasbelkader {allg} |
|
| zufälligerweise {adv} | rastlantı sonucu {adv} |
|
| zufälligerweise {adv} | tesadüf eseri {adv} |
|
| zufälligerweise {adv} | tesadüf sonucu {adv} |
|
| die Zufallsbekanntschaft {f} | tesadüfen tanışılmış biri {i} |
|
| der Zufallstreffer {m} | tesadüfi başarı {i} |
|
|
| der abschaben rast Zufall {m} | raspalamak {i} |
|
| der durch Zufall {allg} | tesadüfen {allg} |
|
| durch Zufall {allg} | rastlantı eseri {allg} |
|
| glücklicher Zufall {allg} | iyi tesadüf {allg} |
|
| unglücklicher Zufall {allg} | aksi tesadüf {allg} |
|
| Was fuer ein Zufall {allg} | Ne tesaduef {allg} |
|
| zufällig; durch Zufall {allg} | hasbelkader {allg} |
|
