|
| das übel {n} | baş belası {i} |
|
| übel {adj} | berbat {s} |
|
| übel {adj} | fena {s} |
|
| das übel {n} | fenalık {i} |
|
| übel {adj} | hasta {s} |
|
| das übel {n} | hastalık {i} |
|
| übel {adj} | hoş olmayan {s} |
|
| übel {adj} | keyifsiz {s} |
|
| übel {adj} | kötü {s} |
|
| das übel {n} | kötülük {i} |
|
| das übel {n} | musibet {i} |
|
| übel {adj} | nahoş {s} |
|
| übel {adj} | rahatsız {s} |
|
| das übel {n} | rahatsızlık {i} |
|
| übel angebracht {allg} | densiz {allg} |
|
| übel angebracht {allg} | münasebetsiz {allg} |
|
| übel angebracht {allg} | yersiz {allg} |
|
| übel ausgehen {allg} | kötüye gitmek {allg} |
|
| übel auslegen {allg} | kötü algılamak {allg} |
|
| übel auslegen {allg} | kötüye çekmek {allg} |
|
| übel beleumdet {allg} | fena şöhret sahibi {allg} |
|
| übel beleumdet {allg} | kötü şöhret sahibi {allg} |
|
| übel deuten {allg} | farklı anlama çekmek {allg} |
|
| übel deuten {allg} | kötüye çekmek {allg} |
|
| übel dran sein {allg} | kötü durumda olmak {allg} |
|
| übel gelaunt {adj} | huysuz {s} |
|
| übel gelaunt {adj} | kötü huylu {s} |
|
| übel gesinnt {adj} | kötü amaçlı {s} |
|
| übel gesinnt {adj} | kötü kalpli {s} |
|
| übel gesinnt {adj} | kötü niyetli {s} |
|
| übel nehmen {allg} | birisine darılmak {allg} |
|
| übel nehmen {allg} | gücenmek {allg} |
|
| übel nehmen {v} | alınmak {fi} |
|
| übel nehmen {v} | darılmak {fi} |
|
| übel nehmen {v} | gücenmek {fi} |
|
| übel nehmen {v} | kötü algılamak {fi} |
|
| übel nehmen {v} | kötüye yormak {fi} |
|
| übel riechend {adj} | fena kokan {s} |
|
| übel riechend {adj} | fena kokulu {s} |
|
| übel riechend {adj} | pis kokan {s} |
|
| übel riechend {adj} | pis kokulu {s} |
|
| übel wollen {allg} | birisine diş bilemek {allg} |
|
| übel wollen {allg} | kötülük yapmak istemek {allg} |
|
| übel wollen {v} | diş bilemek {fi} |
|
| übel wollen {v} | kin beslemek {fi} |
|
| übel wollen {v} | kötülükte bulunmak istemek {fi} |
|
| übel wollend {adj} | kötü kalpli {s} |
|
| übel wollend {adj} | kötü niyetli {s} |
|
| übel zurichten {allg} | çok kötü hırpalamak {allg} |
|
| das Übelbefinden {n} | kendini iyi hissetmeme {i} |
|
| das Übelbefinden {n} | rahatsızlık {i} |
|
| übelgelaunt {a} | huysuz {a} |
|
| die Übelkeit {f}
[Med.] | baş dönmesi {i} |
|
| die Übelkeit {f} | bulantı {i} |
|
| die Übelkeit {f}
[Med.] | halsizlik {i} |
|
| die Übelkeit {f}
[Med.] | mide bulantısı {i} |
|
| übellaunig {adj} | keyifsiz {s} |
|
| übellaunig {adj} | neşesiz {s} |
|
| übelnehmend {adj} | alıngan {s} |
|
| übelnehmend {adj} | buluttan nem kapan {s} |
|
| übelnehmend {adj} | çabuk gücenen {s} |
|
| übelnehmend {adj} | nazlı {s} |
|
| übelnehmerisch {adj} | alıngan {s} |
|
| übelnehmerisch {adj} | buluttan nem kapan {s} |
|
| übelnehmerisch {adj} | çabuk gücenen {s} |
|
| übelnehmerisch {adj} | nazlı {s} |
|
| der Übelstand {m} | fena durum {i} |
|
| der Übelstand {m} | kötü durum {i} |
|
| der Übelstand {m} | uygunsuzluk {i} |
|
| die Übeltat {f} | cürüm {i} |
|
| die Übeltat {f} | fena hareket {i} |
|
| die Übeltat {f} | kötü davranış {i} |
|
| die Übeltat {f}
[Jur.] | suç {i} |
|
| der Übeltäter {m} | fena harekette bulunan kişi {i} |
|
| der Übeltäter {m} | kötü niyetli kimse {i} |
|
| der Übeltäter {m} | suçlu {i} |
|
| der Übeltäter {m} | uygunsuz davranışta bulunan kimse {i} |
|
| der Übeltäter {m}
[Rel.] | fasık {i} |
|
| die Übeltäterin {f} | kötü niyetli kimse {i} |
|
| das Übelwollen {n} | ardniyet {i} |
|
|
| das jemandem etwas übel nehmen bis in die Steinzeit {allg} | kuyruk acısı duymak {allg} |
|
| jemandem übel mitspielen {allg} | anasından emdiği sütü burnundan getirmek {allg} |
|
| mir ist übel {allg} | midem bulanıyor {allg} |
|
| mir wird übel {allg} | midem bulanıyor! {allg} |
|
| nehmen Sie es nicht übel {allg} | kusura bakmayın! {allg} |
|
| nicht übel {allg} | fena değil! {allg} |
|
| übel angebracht {allg} | yersiz {allg} |
|
| übel angebracht {allg} | münasebetsiz {allg} |
|
| übel angebracht {allg} | densiz {allg} |
|
| übel ausgehen {allg} | kötüye gitmek {allg} |
|
| übel auslegen {allg} | kötü algılamak {allg} |
|
| übel auslegen {allg} | kötüye çekmek {allg} |
|
| übel beleumdet {allg} | kötü şöhret sahibi {allg} |
|
| übel beleumdet {allg} | fena şöhret sahibi {allg} |
|
| übel deuten {allg} | kötüye çekmek {allg} |
|
| übel deuten {allg} | farklı anlama çekmek {allg} |
|
| übel dran sein {allg} | kötü durumda olmak {allg} |
|
| übel gelaunt {adj} | kötü huylu {s} |
|
| übel gelaunt {adj} | huysuz {s} |
|
| übel gesinnt {adj} | kötü niyetli {s} |
|
| übel gesinnt {adj} | kötü kalpli {s} |
|
| übel gesinnt {adj} | kötü amaçlı {s} |
|
| übel nehmen {allg} | birisine darılmak {allg} |
|
| übel nehmen {v} | kötü algılamak {fi} |
|
| übel nehmen {v} | gücenmek {fi} |
|
| übel nehmen {v} | darılmak {fi} |
|
| übel nehmen {v} | alınmak {fi} |
|
| übel nehmen {allg} | gücenmek {allg} |
|
| übel nehmen {v} | kötüye yormak {fi} |
|
| übel riechend {adj} | pis kokulu {s} |
|
| übel riechend {adj} | pis kokan {s} |
|
| übel riechend {adj} | fena kokulu {s} |
|
| übel riechend {adj} | fena kokan {s} |
|
| übel wollen {v} | kötülükte bulunmak istemek {fi} |
|
| übel wollen {allg} | kötülük yapmak istemek {allg} |
|
| übel wollen {v} | kin beslemek {fi} |
|
| übel wollen {allg} | birisine diş bilemek {allg} |
|
| übel wollen {v} | diş bilemek {fi} |
|
| übel wollend {adj} | kötü niyetli {s} |
|
| übel wollend {adj} | kötü kalpli {s} |
|
| übel zurichten {allg} | çok kötü hırpalamak {allg} |
|
| wohl oder übel {allg} | ister istemez {allg} |
|
