|
| sözünü bitirmek {fi} | ausreden {v} |
|
| sözünü bitirmek {fi} | aussprechen {v} |
|
| sözünü dinlemek {fi} | auf jemanden hören {v} |
|
| sözünü dinleten {s} | tonangebend {adj} |
|
| sözünü dinletme {i} | die Durchsetzung {f} |
|
| sözünü dinletmek {fi} | durchsetzen {v} |
|
| sözünü dinletmek {fi} | durchsetzen {v} |
|
| sözünü esirgemeden {adv} | rundweg {adv} |
|
| sözünü esirgemeden konuşmak {fi} | offenes Wort reden {v} |
|
| sözünü esirgememek {allg} | gerade heraussagen {allg} |
|
| sözünü esirgememek {allg} | kein Blatt vor den Mund nehmen {allg} |
|
| sözünü esirgememek {allg} | kein Blatt vor Mund nehmen {allg} |
|
| sözünü etmemek {itr} | schweigen {itr} |
|
| sözünü geçirme kabiliyeti {i} | die Durchsetzungsfähigkeit {f} |
|
| sözünü geçirmek {allg} | seinen Kopf durchsetzen {allg} |
|
| sözünü geri almak {allg} | Behauptung zurücknehmen {allg} |
|
| sözünü tutmak {fi} | einhalten {v} |
|
| sözünü tutmak {fi} | sein Wort halten {v} |
|
| sözünü tutmama {i} | der Wortbruch {m} |
|
| sözünü tutmamak {allg} | dem Versprechen zuwiderhandeln {allg} |
|
| sözünü tutmamak {fi} | sein Versprechen brechen {v} |
|
| sözünü tutmayan {s} | wortbrüchig {adj} |
|
| sözünü yerine getirmek {fi} | sein Versprechen einlösen {v} |
|
| sözünün eri {s} | wacker {adj} |
|
| sözünün eri adam {allg} | ein Mann von Wort {allg} |
|
| sözünün eri olmayan {s} | wortbrüchig {adj} |
|
| sözünüze inanarak {allg} | auf Ihr Wort hin {allg} |
|
|
| bir şeyin sözünü etmek {allg} | ein Thema anschneiden {allg} |
|
| birinin sözünü kesmek {fi} | dazwischenrufen {v} |
|
| birinin sözünü kesmek {fi} | abschneiden {v} |
|
| birinin sözünü kesmek {v} | unterbrechen {v} |
|
| birinin sözünü kesmek {allg} | jemandem das Wort abschneiden {allg} |
|
| birinin sözünü kesmek {fi} | jemanden unterbrechen {v} |
|
| birinin sözünü kesmek {fi} | Einhalt gebieten {v} |
|
| birisinin sözünü dinlemek {allg} | auf jdn hören {allg} |
|
| birisinin sözünü kabaca kesmek {allg} | über den Mund fahren {allg} |
|
| birisinin sözünü kesmek {allg} | ins Wort fallen {allg} |
|
| birisinin sözünü kesmek {allg} | in die Rede fallen {allg} |
|
| birisinin sözünü kesmek {allg} | das Wort abschneiden {allg} |
|
| protesto ederek sözünü kesmek {fi} | ausschreien {v} |
|
| şeref sözünü bozma {i} | die Ehrverletzung {f} |
|
| sözünü bitirmek {fi} | aussprechen {v} |
|
| sözünü bitirmek {fi} | ausreden {v} |
|
| sözünü dinlemek {fi} | auf jemanden hören {v} |
|
| sözünü dinleten {s} | tonangebend {adj} |
|
| sözünü dinletme {i} | die Durchsetzung {f} |
|
| sözünü dinletmek {fi} | durchsetzen {v} |
|
| sözünü dinletmek {fi} | durchsetzen {v} |
|
| sözünü esirgemeden {adv} | rundweg {adv} |
|
| sözünü esirgemeden konuşmak {fi} | offenes Wort reden {v} |
|
| sözünü esirgememek {allg} | kein Blatt vor Mund nehmen {allg} |
|
| sözünü esirgememek {allg} | kein Blatt vor den Mund nehmen {allg} |
|
| sözünü esirgememek {allg} | gerade heraussagen {allg} |
|
| sözünü etmemek {itr} | schweigen {itr} |
|
| sözünü geçirme kabiliyeti {i} | die Durchsetzungsfähigkeit {f} |
|
| sözünü geçirmek {allg} | seinen Kopf durchsetzen {allg} |
|
| sözünü geri almak {allg} | Behauptung zurücknehmen {allg} |
|
| sözünü tutmak {fi} | sein Wort halten {v} |
|
| sözünü tutmak {fi} | einhalten {v} |
|
| sözünü tutmama {i} | der Wortbruch {m} |
|
| sözünü tutmamak {fi} | sein Versprechen brechen {v} |
|
| sözünü tutmamak {allg} | dem Versprechen zuwiderhandeln {allg} |
|
| sözünü tutmayan {s} | wortbrüchig {adj} |
|
| sözünü yerine getirmek {fi} | sein Versprechen einlösen {v} |
|
